Παρασκευή, Νοεμβρίου 25, 2005

Manteau bleu

Φτύσε τη μούρη σου στον καθρέφτη. Τέρμα. Η΄ θ αλλάξεις γραμμή ή θα κάνεις συνέχεια την ίδια διαδρομή. Πότε-πότε θα κάθεται δίπλα σου κάποιος άγνωστος. Τις νυχτερινές ώρες όχι τόσο συχνά. Οι εποχές θα εναλλάσσονται σαν εικόνες και οι αισθήσεις θα αδρανήσουν. Τα ρούχα θα μεγαλώνουν καθώς το σώμα θα μαζεύει-θα συρρικνώνεται. Κάποτε θα δεις έναν που άλλοτε κάθισε δίπλα. Θα αναγνωρίσει το φθαρμένο παλτό. Αυτό μόνο. Ίσως τότε να σε κατηγορήσει για κλοπή. Μπορεί να νομίσει πως το πήρες με τη βία από το νόμιμο του κάτοχο. Κάποιον που γνώριζε κάποτε. Θα αναρωτηθεί ακόμη λίγο κι έπειτα θα σηκωθεί, θα κατευθυνθεί στην αυτόματη πόρτα και δε θα κοιτάξει πίσω.

Κάτω από το μπλε παλτό θα χτυπάει μια καρδιά κι ένα μυαλό θα ταξιδεύει. Θα το σπρώξουν. "Τέρμα" θα του πουν μα το παλτό δε θα κινείται πια. Η καρδιά θα πάψει να χτυπάει και το μυαλό θα ‘χει πλέον φτάσει στον προορισμό του.

Και κανείς δεν ξέρει τι τύχη θα ‘χει το μπλε παλτό.

5 σχόλια:

Blogger Provato είπε...

..πρέπει όμως αδελφέ μου να κατέβεις από το λεωφορείο για να αλλάξεις διαδρομή...

...και αυτό δεν είναι εύκολο, ούτε απλό...

που θα βρεθείς όταν κατέβεις;

και πως θα προχωρήσεις αν δεν είσαι πάνω στο λεωφορείο;

4:23 μ.μ.  
Blogger violent unknown event είπε...

Σιχαίνομαι τα λεωφορεία. Τρένο είχα στο μυαλό μου.

2:27 μ.μ.  
Blogger mindstripper είπε...

Εγώ τ' αγαπούσα πολύ τα τρένα τα παλιά. Πριν από χρόνια μπαινόβγαινα μέσα σ' αυτά πολύ τακτικά. Γνώριζα κόσμο, πήγαινα μία βόλτα στο μπαρ ή στο διάδρομο για να ξεμουδιάσω, διάβαζα ένα βιβλίο, όταν βαριόμουν κοίταζα έξω από το παράθυρο χωρίς να νοιώθω μόνη μου καθόλου... Κάποια στιγμή το ταξίδι τελείωνε κι έπρεπε να κατέβω, είτε μου άρεσε είτε όχι.

Τώρα έχω δικό μου αυτοκίνητο. Μου λείπει πάρα πολύ το δρομολόγιο του τρένου και η ηρεμία του τοπίου. Οι άνθρωποι δεν μου λείπουν ιδιαίτερα να πω την αλήθεια... Το καλό όμως τώρα πια είναι ότι δε μου λέει κανένας πότε θα κατέβω και πότε όχι.

Δεν λέω ότι ντε και καλά πρέπει να αλλάξεις γραμμή (αν και δεν διαφωνώ καθόλου με τον αγαπημένο μου Πρόβατο), αλλά ίσως θα πρέπει να σκεφτείς σοβαρά το ενδεχόμενο να αλλάξεις μέσο. ;-)

1:01 μ.μ.  
Blogger Ranex είπε...

ουτε η μαντοννα δεν θα τα ειχε πει καλύτερα ,ουτε εκεινη..μπραβο τελειο. σου γραφω για να θυμαμαι που εισαι να το ξαναβρώ μετα απο καιρο. Γεια.

12:58 π.μ.  
Blogger Varetos είπε...

Εσείς πρέπει να βαριέστε περισσότερο κι από εμένα. Μια πρόκληση!

8:12 μ.μ.  

Δημοσίευση σχολίου

επιστροφή