Σκύλος, ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου

Θυμάμαι ότι πάντα μας έλεγαν πως ο σκύλος είναι ο καλύτερος φίλος του ανθρώπου. Μεγαλώνοντας, πολλές φορές αναρωτήθηκα τι πιστεύουν οι σκύλοι για τους ανθρώπους - αν έχουν και αυτοί ένα είδος τσιτάτου για εμάς.

Ασφαλώς απάντηση δια στόματος σκύλου δεν έλαβα ποτέ. Η συμπεριφορά τους όμως, άσχετα από το τι μπορεί να πιστεύουν πως είμαστε εμείς γι αυτούς, σίγουρα μου έχει επιβεβαιώσει δύο πράγματα:
α) πως οι σκύλοι είναι πράγματι οι καλύτεροι φίλοι του ανθρώπου
β) πως οι άνθρωποι, αν και τυπικά νοήμονες, μάλλον έχουμε εγκλωβιστεί τόσο στην υπεροχή μας ως δίποδα, που πλέον δεν είμαστε σε θέση να αντιληφθούμε την αξία της απλότητας.

Η ιστορία αυτή θα είχε ασφαλώς μεγαλύτερη βαρύτητα εάν ο γείτονας μου δεν αγνοούσε την τεχνολογία, το ίντερνετ και τα λοιπά συμπαρομαρτούντα. Δεν πειράζει όμως, γιατί ο μαλάκας γεννήθηκε με έναν προορισμό. Να παραμείνει αθεράπευτα μαλάκας…
Ο σκύλος μου, ενός έτους τώρα, κοιμάται μακάριος στην πολυθρόνα χωρίς να έχει ιδέα πως επόμενη στάση στη διαδρομή του θα είναι ένα αγρόκτημα κάπου στην ηπειρωτική Ελλάδα – μακριά από εμένα.
Δεν πρόκειται να έχει ποτέ την ευκαιρία να διαβάσει τις σκέψεις μου επειδή κι αυτός, όπως ο γείτονας μου, αγνοεί πλήρως την ύπαρξη του διαδικτύου (αν και κάτι μου λεει πως κάτι περισσότερο γνωρίζει παρατηρώντας εμένα - είναι πιο έξυπνος από το μαλάκα...). Το μόνο που θα έχει την ευκαιρία να βιώσει είναι το αίσθημα της εγκατάλειψης επειδή ο άνθρωπος στον οποίο στάθηκε ως καλύτερος φίλος δεν μπόρεσε να τον φροντίσει όπως πρέπει και επειδή ο «καλός κύριος του πρώτου ορόφου» πήρε το ρόλο του ως δίποδο τόσο στα σοβαρά που του κήρυξε πόλεμο.
Ascendo tuum* λοιπόν, αγαπητέ γείτονα! Εύχομαι σύντομα να αισθανθείς όπως εγώ.

--------------------------------------

*ascendo tuum σημαίνει αυτό που οι αγγλοσάξoνες πολύ χαριτωμένα αποδίδουν ως "up yours"!