Τετάρτη, Απριλίου 26, 2006

Kάθοδος

Ανάστροφες πτώσεις μου υποσχέθηκαν μια περιπετειώδη ενηλικίωση. Γι αυτό ταξιδεύω. Σε σιωπηλά βουνά φωνάζω δυνατά και βγάζω από τα σωθικά μου όσον αέρα απομένει στα πνευμόνια μου. Σε ποτάμια που κινδυνεύουν να πεθάνουν πριν από μένα, σκύβω να ξεδιψάσω. Προχωρώ. Κι ακόμη θάλασσες δεν είδα.


συνέχεια